خوب و بد دنیای خیال انگیز انیمیشن
تاریخ انتشار: ۱۹ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۰۰۷۱۰۶
با جلو رفتن زمان و پیشرفت روز به روز علم و تکنولوژی پیوسته بر زمان استفاده از وسایل ارتباط جمعی توسط مردم افزوده میشود. کودکان نیز از این قاعده مستثنی نیستند، اما در جهان کودکان بازیهای رایانهای، انیمیشنها و کارتونها بیشتر از باقی این قبیل محصولات توجه آنها را به خود جلب کردهاند.
چهها علاقه وافری به تماشای کارتون دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
کودکان امروزی در دنیای خود با یکدیگر از "مرد عنکبوتی" و "بن تن" سخن میگویند، طوری که این انیمیشنها در قالب کارتون و بازیهای رایانهای تاثیر زیادی در روند رشد شخصیتی کودکان و نوجوانان دارد و به الگوی قهرمان آنان تبدیل شده است.
انیمیشنهای مختلف جزء لاینفک دوران کودکی هستند و هر کدام از آنها میتوانند روی ذهن کودک چنان تاثیر بگذارند که تا بزرگسالی پابرجا بماند.
تماشای انیمیشنهای کارتونی برای کودکان یک موقعیت یادگیری است
داوود کردستانی، دکترای روانشناسی در این باره با اشاره به اینکه تماشای فیلمهای کارتونی برای کودکان یک موقعیت یادگیری است به ایسنا گفت: برخی از انیمیشنها که در قالب بازی به کودکان ارائه می شود، تاثیر خوبی روی روند یادگیری آنها می گذارد. چون کودکان اغلب از طریق مشاهده رفتار دیگران را یاد میگیرند، انیمیشنها و شخصیتهای کارتونی آنان میتواند برای آنان الگو شود.
تماشای انیمیشنهای خشونت بار اثرات مخربی بر کودکان و نوجوانان میگذارد
کردستانی با بیان اینکه برخی از انیمیشنها تأثیر منفی بر کودکان دارند، اضافه کرد: تماشای فیلمهای خشونت بار اثرات مخربی بر کودکان و نوجوانان میگذارد چرا که آنان علاقه زیادی به دیدن کارتونهای مختلف از خود نشان میدهند. این انیمیشنها به تدریج روی شخصیت کودک تأثیر گذاشته و از او فردی که میخواهند میسازند.
وی افزود: متاسفانه بسیاری از والدین نسبت به این قضیه بیاعتنا و یا بی توجه هستند و اقدام به خرید کارتون انیمیشنهایی با مضمون پرخاشگری و بدذاتی برای فرزندان خود میکنند. والدین باید روی فیلم و بازیهای کامپیوتری که کودکانشان تماشا میکنند نظارت داشنه باشند و از این جهت آنان را کنترل کنند.
کردستانی گفت: هرچقدر سن کودک کمتر و میزان تماشای انیمیشن های او بیشتر باشد، تاثیرات انیمیشن ها شدیدتر خواهد بود.
این عضو هیئت علمی دانشگاه پیامنور لرستان خاطرنشان کرد: این والدین هستند که باید بر چگونگی استفاده از رسانه ها روی فرزندانشان نظارت کنند چون سازندگان انیمیشن ها غالبا روی جنبه های تجاری محصولات خود توجه می کنند و کمتر به جنبه های تربیتی انیمیشن ها تمرکز می کنند.
این روانشناس اظهار کرد: در واقع این موضوع ثابت شده است که هر چقدر میزان مواجهه با خشونت در رسانه ها بیشتر باشد، روی نگرش و رفتار کودکان تاثیر زیادی دارد و باعث خشونت و رفتار خشونت آمیز در آنها می شود.
نقش مغفول مانده انیمیشن در دنیای کودکان
فرهاد طهماسبی، دکترای جامعه شناسی نیز با اشاره بر تأثیر کارتون و انیمیشن بر فرآیند جامعه پذیری کودکان گفت: یکی از منابع مهم جامعهپذیری در کنار خانواده و مدرسه، صنایع فرهنگی و از جمله فیلم است. جامعه کودک را به شکل دلخواه خود درمیآورد، کودک از این رو آموزش میبیند تا در نهایت به عضوی لایق و مفید برای جامعه تبدیل شود.
طهماسبی افزود: رشد اجتماعی کودکان اغلب نتیجه کنشهایی جمعی است که محل وقوع آنها جامعه است. این مدرس دانشگاه اضافه کرد: کودکان فیلم را بسیار جدی میگیرند و کاملا از آن تاثیر میپذیرند. دیدن الگوهای خوب رفتاری میتواند بر آنان تاثیرات شگرفی داشته باشد.
وی یادآور شد: انیمیشن باعث میشود سلایق بصری و تفکری کودکان ارتقا یابد و آنان را تحت تاثیر رفتارهای شخصیتهای داستان قرار داده به نحوی که از آن الگو پذیرند ولذا دیدن الگویی از کودک که فعال، پرتحرک و پویا است میتواند کودکان را به همان سبک و سیاق بکشاند. از آنجاست که هرچه به سینمای کودک و انیمیشن بپردازیم باز هم بسیار جای کار دارد.
تمایل کودکان به دنیای انیمیشن بیش از سینمای داستانی است
غلامرضا نعمتپور، کارگردان و کارشناس سینما نیز در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: رسانه، سینما، انیمیشن و کارتون تأثیر زیادی روی جامعه و بخصوص کودکان و نوجوانان دارد. چون در دنیای انیمیشن تخیل بیشتری نسبت به سینمای داستانی به کار برده میشود، تمایل کودکان به تماشای آنها خیلی زیاد است.
نعمتپور افزود: نزدیکی دنیای انیمیشن با دنیای کودکانه عامل ارتباط گرفتن عمیق آنان با دنیای تخیلی انیمیشن است.
این کارشناس سینما با اشاره به اینکه نباید از نقش تولیدات انیمیشن به مثابه ابزاری برای اطلاع رسانی با هدف تاثیر و تقویت رفتار و نگرش کودکان غافل شد، یادآور شد: متاسفانه وضعیت تولید انیمیشن در استان مناسب نیست. انیمیشنسازان خوبی در استان نداریم. این قضیه ناشی از عدم حمایت مسئولان از انیمیشن سازان است.
نعمتپور تصریح کرد: استعدادهای خوبی در استان در عرصه انیمیشن وجود دارد که در صورت حمایت از آنان تولیدات انیمیشنی خوبی خواهند داشت.
سوء استفاده از خامی کودکان و تزریق اعتقادات غربی به آنان از طریق انیمیشن
داریوش دالوند، از موسسان شرکت آریا صنعت تخیل با اشاره به اینکه بروجرد پایتخت انیمینشن کشور است، گفت: با توجه به گسترش روزافزون شبکههای اجتماعی در فضای مجازی و اثرگذاری بسیار عمیق آنها در زندگی رومزه، انیمیشن بسیار میتواند موثر باشد.
وی ادامه داد: متاسفانه برخی از خامی کودکان سوء استفاده میکنند و انیمیشنی با تفکر و عقیده غربی – یهودی به خورد آنان می دهد و با داستانی هیجان انگیز آنان را وادار به اطاعت از این عقیده میکنند. مسئله اینجاست که بیشتر انیمیشنها جزو تولیدات ایرانی نیست. ما با ساخت انیمیشن و موشن گرافهایی با مضمون ایرانی- ایلامی از جمله ناسور، رستم و سهراب و پهلوان پنبه فرهنگ درست را به کودکان القاء خواهیم کرد.
آنچه پژوهشها آشکار میسازد این است که درصد بالایی از کودکان مدت زمانی بیش از زمان حضور در مدرسه و خانواده را در دنیای فیلم و کارتون سپری میکنند، نظارت والدین بر تماشای این کارتونها و نظارت مسئولین بر ورود این فیلمها و حمایت از انیمیشنسازان برجسته کشور بر جلوگیری از غالب شدن فرهنگ بیگانه به کودکان کمک میکند.
گزارش از ساناز رباطی، خبرنگار ایسنا
انتهای پیام
منبع: ایسنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۰۰۷۱۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روزگار متفاوت زنان اراکی
روزنامه شرق نوشت: دیدار تیمهای آلومینیوم اراک و پرسپولیس عصر روز گذشته در شرایطی به میزبانی اراکیها برگزار شد که خبری از حضور تماشاگران زن در این ورزشگاه نبود. اراک که از ابتدای فصل تا پیش از این دیدار یکی از شهرهای همیشه در صحنه برای ورود زنان به ورزشگاه بود، جدیدا با محدودیتهایی همراه شده است. این محدودیت مربوط به نامه چند روز قبل سازمان لیگ است که به طور رسمی عنوان کرده بود تا زمان برطرفشدن نواقص «زیرساخت»، اجازه ورود زنان اراکی به ورزشگاه داده نمیشود.
از آنجا که پیشازاین، «زیرساخت» کاربردهای متفاوتی در این بحث پیدا کرده، بدیهی است که این مورد نمیتواند توجیهکننده واردنشدن زنان به ورزشگاه در اراک باشد. به نظر میرسد اصل داستان مربوط به اتفاقی است که در دیدار آلومینیوم اراک با استقلال در چارچوب رقابتهای لیگ برتر رخ داد؛ دیداری که با برتری استقلالیها به پایان رسید؛ ولی در انتهایش با ورود یک جیمیجامپ خانم و رفتن به سمت کاپیتان استقلال همراه شد. آن صحنه، بهویژه در آغوش کشیدن چندثانیهای سیدحسین حسینی، باعث شد تا جنجال جدیدی شکل بگیرد.
کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال هم سریعا دست به کار شد و کاپیتان استقلال را ۳۰۰ میلیون تومان جریمه و سپس او را از همراهی تیمش در یک دیدار هم محروم کرد. از آنجا که حساسیتهای بهوجودآمده در این بخش زیاد شد، سازمان لیگ هم دست به کار شده و اجازه ورود مجدد زنان اراکی به ورزشگاه برای تماشای بازی را نداده است؛ پس بعید است که زیرساختی که از ابتدای فصل تا به الان مشکلی برای حضور زنان نداشته، یکباره در عرض چند روز دچار اشکال شود و مانع از حضور زنان شود.
محرومیت زنان اراکی از تماشای بازی روز گذشته در شرایطی رقم خورده که سازمان لیگ در اقدامی بحثبرانگیز، زنان تبریزی را هم مجددا از ورود به ورزشگاه و دوباره به بهانه مهیانبودن زیرساخت محروم کرده است. این اتفاق در حالی رخ داده که کلا زنان تبریزی در این فصل فقط یک بازی توانستهاند برای تماشای بازی تیمشان به ورزشگاه بروند و از ابتدا تا به الان از این امر محروم بودهاند. اگرچه هنوز دلیل چندان مشخصی برای این تصمیم در تبریز عنوان نشده؛ ولی محرومیت زنان اراکی بحثهای متعددی را در پی داشته است.
بحث اصلی دراینمیان این است که آیا اصولا ورود یک جیمیجامپ به زمین مسابقه باید با محرومیت کلی تماشاگران همراه باشد یا خیر؟ بر کسی پوشیده نیست که فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا با ارسال نامههایی به فدراسیون فوتبال ایران خواستار حضور زنان در ورزشگاه شدند. این دو نهاد تأکید کردهاند که نه برای بازیهای تیم ملی؛ بلکه برای همه بازیهای لیگ برتر، حضور زنان در ورزشگاه الزامی است. امری که اگرچه ابتدا به صورت گزینشی رقم خورد؛ ولی رفتهرفته با پیشتازی چند شهر به سمت بلیتفروشی هم رفت و زنان علاقهمند به فوتبال توانستند بعد از سالها، به طور رسمی به ورزشگاه بروند.
فدراسیون فوتبال ایران در این مسیر به صورت قطرهچکانی عمل کرد و رفتهرفته تعداد ورزشگاههایی را که زنان میتوانستند در آن برای تماشای بازی بروند، بیشتر کرد. البته شهرهای اصلی ازجمله تهران، اصفهان و تبریز از این مقوله جدا ماندند که بعدها با پافشاری بیشتر کنفدراسیون فوتبال آسیا، ورزشگاه آزادی هم به فهرست ورزشگاههایی که زنان میتوانند برای تماشای بازیهای لیگ برتر به آن بروند، اضافه شد. گو اینکه محل استقرار زنان در این ورزشگاه به قدری نامناسب است که شأن حضور این قشرِ علاقهمند هرگز رعایت نشده است. درباره دو کلانشهر دیگر هم که ممنوعیتها به قوت خود باقی است؛ در تبریز که دوباره ورود زنان به ورزشگاه ممنوع شده و در اصفهان که کلا اجازه ورود به آنها برای تماشای بازیهای لیگ برتر داده نشده است.
به غیر از این مورد، در چند شهر دیگر ازجمله همین اراک، از ابتدای فصل تاکنون زنان علاقهمند به فوتبال بدون هیچ مشکلی به ورزشگاه میرفتند که این مورد هم بهتازگی با محدودیتهایی همراه شده است. مشخص نیست ممنوعیتی که گریبان زنان علاقهمند به فوتبال در اراک را گرفته، چه زمانی برداشته شود؛ ولی این پرسش ذهن بسیاری را درگیر کرده که چطور، با فرض انجام یک اشتباه از سوی یک فرد، تنبیهی گروهی در نظر گرفته میشود که مانع از حضور دیگر زنان اراکی در ورزشگاه میشود؟ آیا در این زمینه نمیشد برخورد بهتری با زنان شود و آنها را در این برهه از علاقهای که به حضور در ورزشگاه نشان داده بودند، منع نکرد؟ آنهم در شرایطی که برای مسائلی بحثبرانگیزتر که در ذهن مردم تأثیر بسیار عمیقتری دارد، برخورد متفاوتی شده است.
ضمن اینکه این مورد با توجه به حساسیتهایی که پیشازاین از سوی نهادهای بینالمللی فوتبال نشان داده شده، اهمیت وافری دارد و میتواند منجر به آماتورشدن لیگ فوتبال ایران شود. ابتدای همین فصل بود که انتشار نامهای از مسئولان سازمان لیگ نشان داد در صورت راهنیافتن زنان به ورزشگاه، ایافسی این اختیار را دارد تا مسابقات لیگ ایران را بیاعتبار جلوه داده و حتی مشکلاتی برای تیم ملی در پی داشته باشد. آیا بهتر نیست قبل از رسیدن به آن مرحله، مسئولان تصمیم مناسبی در این موارد اتخاذ کنند؟